W kwartalniku "Echo Jordanowa" nr 109 w 2015 r. opublikowano wspomnienia o Tadeuszu Wesołowskim:
Rozśpiewała się polska harmonia,
Znikały smutki i troski,
Gdy na swojska nutę ludową
Grał Tadeusz Wesołowski.
Biegały z wdziękiem po klawiszach
Roztańczone palce
Dźwięczały polki i oberki,
Polonezy i walce.
Płynęły dźwięki miłej melodii
Sercu drogiej , bliskiej i czystej
Spod klawiszy wydobytej
Palcami wielkiego Artysty.
Wyczarował harmonista
Odgłosy wsi polskiej ,spokojnej
I polne kwiaty w łanie żyta,
I zapach lipy upojnej.
W genialny sposób odtworzył
Temperament naszego ludu
Jego łzy i uśmiechy
I piękno rolnika trudu.
Była w tej grze świeżość poranka
Brylanty rosy na trawie
Poważne rodaków rozmowy
I tańce na wiejskiej zabawie.
Niosły się tony z głośników
W dolinach, równinach, po wzgórzach
Na twarzach zmęczonych , zgorzkniałych
Wykwitał uśmiech jak róża.
Za czyste piękno i dobro,
Które dał narodowi
Głęboki ukłon wdzięczności
Składam drogiemu mistrzowi.
Jerzy SemschTadeusz Wesołowski