Witam wszystkich,
mam na imię Vilmis. Jestem z Litwy. Moi rodzice kazali mi iść do szkoły muzycznej, gdy miałem 8 lat, aby grać na akordeonie. Nie podobało mi się. Chciałem uprawiać sport. Nienawidziłem szkoły muzycznej. Opuściłem wiele lekcji. Nauczycielowi tłumaczyłem wiele wymówek: byłem chory, zmarł mój wujek, zmarła ciotka ... Wiele razy mówiłem rodzicom, że nie cierpię grać na akordeonie. Ale rodzice nie słuchali. Po czterech latach przeprowadziliśmy się do innego miasta, aby żyć. I zrezygnowałem z akordeonu. Potem nie grałem ani jednego utworu na akordeonie. Nie dotknąłem akordeonu. Byłem tak zły i zdenerwowany, że musiałem iść do szkoły muzycznej.
Teraz po 25 latach zdecydowałem, że mogę sprzedać mój akordeon. Ponieważ nie grałem na akordeonie ani przez minutę. Ale byłem ciekawy, czy pamiętam, jak grać na akordeonie. Na początku nic nie pamiętałem. Teraz znów uczę się grać na akordeonie. A teraz lubię grać na akordeonie. Podoba mi się, że jest tak wiele notatek w Internecie. Nie sprzedam mojego akordeonu.
